5 Ocak 2009 Pazartesi

Yapabilir miyim?

Uçabilir miyim kendime doğru, kendimden uzaklara? Büyütebilir miyim kanatlarımı yeniden?Suyum ekmeğim var mıdır onları güneşe büyütecek? İçimin tohumlarını saçsam toprağa, belki filizlenir mi bir tanesi? Filizlenirse şayet, güneşi yeter mi, zemheriden önce çiçeğe durup meyve vermeye?Yoksa çok mu geç artık? Çürüyüp kalır mı toprakta tohumcuk.Ya da dayanır mıbir dahaki bahara kadar? İçimde binbir yerden pörtleyen umutlarım, su damlaları gibi birleşip ulaşabilirler mi nehirlerime? Yolda buharlaşıp yiterler mi yoksa? Eskimiş koca bir çuvala doldurur gibi, doldursam yüreğime bütün sevgilerden bir tutam, yırtılır mı yüreğim? Parçalanıp da karışır mı kainatın tümüne.Kendiyle birlikte sınırlarımı da alır götürür mü?
Olur muyum yaşam, olur muyum ben,olur muyum biz?....
Ne dersiniz dostlar, yapabilir miyim? Ne dersiniz?....

3 yorum:

Brajeshwari dedi ki...

:)

Yazıların içimi neşelendiriyor. İçinde o güzel sevgi olduğu sürece herşeyi yapabilirsin bence..Ben inanmıyorum, görüyorum...

sevgimle..

LOYA dedi ki...

Çok teşekkürler:)
Yorumların benim için değerli....

MAVİ UMUT dedi ki...

Yapabilirsiniz. Umut herşeyin başı.
Bu dünya yürekleri bu hale getirenlerin yanına kar kalmamalı.
Ve gerçek anlamda insan olanlar mutlu, huzurlu bir hayat yaşamalı..yaşanacak...