12 Ocak 2009 Pazartesi

Dede, Kış,Kar, Kız Çocuğu....

Küçük bir kız çocuğu.Dedesinin henüz beline dek uzanabilen.Dedesi çok özeldir onun için.Yazlar hep dedesinin dizi dibinde, atölyesinde talaşla, tahta parçalarıyla oynayarak,özenle şekil verdiği talaştan yemeklerini dedesine ikram ederek geçecektir de,sonbahar ayrılık vaktidir işte.Şehre dönülecek, okul açılacak, başka bir bene doğru uçulacaktır.Sabırsızca bekleyerek karne tatillerini; geçecektir zaman.

O gün geldiğinde, karne alınır alınmaz düşülecektir yollara.Şehir yolu bitince eski bir köy minibüsü ile başlayacaktır köye tırmanış.Yükseldikçe içi havalanacaktır kız çocuğunun.Garip bir kendine dönüş duygusudur aslında bu, adını şimdi koyabildiği.Kar yağmaktadır.Hem de lapa lapa...

Eski köy minibüsü teklemeye başlayınca Karadenizin sarp yollarında, yolun sonuna yürümek kalacaktır son bir gayret.Ayakları üşüyecektir.Ama olsun dedesi köyde beklemektedir, gümbür gümbür yanan talaş sobasının başında.Ayaklarının ucu ağrısa da soğuktan, farkında bile olmayacaktır kız çocuğu.Kar yağmaktadır.Hemde de lapa lapa...

Köyün girişindeki camiye vardığında, dedesine son kez el salladığı dönemeçte bekliyor bulacaktır, giderken bıraktığı hüznü.Sevinç olup dolacaktır içine şimdi o hüzün.Kendi olup dolacaktır içine.

O armut ağacının dibinde beklerken bulacaktır dedesini.Sarılırken, içinde kaybolduğu o kocaman gövdenin verdiği güven duygusunu içine çekecektir,talaş, soba,kış, sevgi kokan o duyguyu.

Üşümüş ayakları hiç mi hiç umurunda değildir ya onun; dedesi soba başında , tombul elleri ile ovuşturacaktır, soğuktan kızarmış ayaklarını, karla ovuşturacaktır, sevgiyle, özenle....

Oh beee.Dedesi iledir işte kız çocuğu.Hem de kışın, Hem de köyde.Kar da yağmaktadır.Hem de lapa lapa....

Büyüyecektir kız çocuğu.Ama karı, kışı, sobayı hep sevecektir.Hiç unutmayacaktır soğuktan kızarmış ayaklarını oğuşturan tombul elleri.Her kış o köy kokusunu, o köy tadını arayacaktır.Her kışı o kışla karşılaştıracak, ona benzediği kadar sıcak olabilecektir kışlar.

Anne olduğunda bile, içindeki kız çocuğu, kar yağsın diye dualar edip yatacak, her uyandığında bir heves camdan bakacaktır dualarım kabul edildi mi diye.Şaşıracaktır kendi de şu kız çocuğunun şaşkın haline.

Ama yine de, bir umut, her sabah mutlaka bakacaktır pencereden.Köy, çocuk, kış, karne tadında bir süpriz belki beklemektedir dışarda diye....

3 yorum:

şina dedi ki...

Dedem ceplerimize haşlanmış mısır doldururdu üşümesin diye ellerimiz

Brajeshwari dedi ki...

Harika birşey bunlara sahip olmak,dahası da hala sahip çıkmak Loya..

Çok zenginsin sen..

:)

LOYA dedi ki...

Teşakkürler.Demek ki yanlızca bana değerli gelmiyor tüm bunlar...:)