köyümü özledim

Bu günlerde seninle uyanıyor seninle uyuyorum. Yemek pişirirken, sofra kurarken, trafikte giderken, kırmızı ışıkta beklerken, radyoda en damar şarkıyı araken, maydanozları sularken velhasıl bir yanım sıradanı yaşarken peşpeşe geçen tren vagonları gibi cümleler geçiyor içimden. Acı ile karışık samimi bir özlem var yüreğimde. Yaz geldi, pılımı pırtımı toplayıp sana gelesim var. Dağlarının eteklerinde gezmek, ırmaklarından geçmek, gökkubbenin altında uslu bir çocuk olmak, seni koklamak istiyorum. Tanıdık olanın alışagelmişliğini, özlenmiş olanın cömert ıkramlarını, benim olanı istiyoum işte uzun lafın kısası, bıktım başkalarının sılasında yaşamaktan. Hangi sokağın başında bekliyor çocukluğum? Evcilik malzelerimi hangi taşının altında saklıyor? Davulu yabancı zurnası yabancı...Köyümü özledim ötesi var mı?